Չարենցն իր «Դանթեական առասպել» պոեմը գրել է պատերազմի տպավորություններից։ Նա շատ է ազդվել այդ սարսափելի տեսարաաններից և դրանք նկարագրել է այս պոեմում։
Սկզբում երեք երիտասարդ տղաներ գնում են պատերազմ, և ճանապարհին այնպիսի սարսափելի տեսարաններ են տեսնում, որ իրենց թվում է, թե րենք էլ են գնում են այդպիսի դիակներ դառնալու։
Նրանք ճանապարհին տեսնում են մի կնոջ, որը մահանում է հենց իրենց աչքի առաջ։ Այդքանից հետո նորմալ է երբ մարդը դառնում է անտարբեր։
Նրա համար սովորական են դառնում այն երևույթները, որոնք առաջ կզարմացնեին կամ կվախեցնեին իրեն։
Այդ տեսարանները տեսնելուց հետո նրանք ուղղակի չէին կարող խուսափել անտարբերությունից։ Դա սովորական օրինաչափություն է։
Այսպիսով պոեմն արտահայտում է այս կյանքի բնական օրինաչափություններից մեկը։
Սկզբում երեք երիտասարդ տղաներ գնում են պատերազմ, և ճանապարհին այնպիսի սարսափելի տեսարաններ են տեսնում, որ իրենց թվում է, թե րենք էլ են գնում են այդպիսի դիակներ դառնալու։
Նրանք ճանապարհին տեսնում են մի կնոջ, որը մահանում է հենց իրենց աչքի առաջ։ Այդքանից հետո նորմալ է երբ մարդը դառնում է անտարբեր։
Նրա համար սովորական են դառնում այն երևույթները, որոնք առաջ կզարմացնեին կամ կվախեցնեին իրեն։
Այդ տեսարանները տեսնելուց հետո նրանք ուղղակի չէին կարող խուսափել անտարբերությունից։ Դա սովորական օրինաչափություն է։
Այսպիսով պոեմն արտահայտում է այս կյանքի բնական օրինաչափություններից մեկը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий