воскресенье, 18 января 2015 г.

Исус Христос Спаситель мира




Այդ օրը...
 Ոչ ոք դեռ չգիտեր, թե ինչքան որոշիչ  էր այդ օրը: Որ ողջ աշխարհը, այդ խաչելության շնորհիվ, ձեռք կբերի իր փրկությունը: Ո՛չ ոք, միայն  Ես գիտեի այդ ամենի շարունակությունը: Ես գիտեի, թե ինչ է լինելու մեկ ժամ անց՝ Ես գիտեի իմ առաքելությունը:
 Ես դարերի միջով նայում էի ձեզ: Ես  փրկության դուռ դարձա ձեզ համար, երբ 33 տարեկան էի: Ես տեսնում էի ձեր սերունդները և լսում  ձայներ, որոնք ասում էին՝ <<ներիր մեզ ներիր>>: Ես դարձա ձեր ջուրն ու լույսը: Սակայն, ես գիտեի, որ ինձ համար խաչ է պատրաստված: Ես գիտեի, որ ինձ մատնելու են, Ես գիտեի,որ  այլ ճանապարհ չկա: Ես գիտեի, որ ժամանակն արդեն հասել է և ես մնացել եմ ամբողջովին մենակ, որ մահն է կախվել ահա իմ վրա, և որ այդ ժամը անտանելի է: Ես լսում էի, մարդիկ գոչում էին՝ <<նա դավաճան է, սպանել նրան, թող որ նա մեռնի>>: Նրանք չգիտեին, որ դա փրկիչն է, որ իրենց գործած  մեղքերն է կրում:
 Իսկ ես լռում էի... Եվս մի փոքր...
Ահ՛ա, մեխում են առաջին մեխը, ինչպիսի՜ ցավ և ինչքա՜ն արյուն:
Չոր են շուրթերս, շնչելն է դժվար: Շրջապատված եմ դաժան ամբոխով:
Ես եմ՝   առաջնեկը, գառը զոհաբերության:
Այդ օրը, ես  քեզ տեսա, դու ամբոխի մեջ խառնված գոռում էիր՝ <<խաչել նրան>>, իսկ ես աղոթում էի` <<Հա՛յր, ներիր նրան>> : Ես գիտեի, մի օր կնայես   քո անցած ճանապարհին, կնայես քո ապրած տարիներին, որոնք ծախսել ես աննպատակ՝ ո՞վ ես դու, կամ որտե՞ղ ես և կամ ի՞նչ ես սիրում, կամ էլ ատում: Քո ճանապարհները երկար ու ձիգ են՝ հաջողություն, անկում, դատարկություն: Երբ ինձ խաչում էին, ես արդեն գիտեի քո վերջաբանը՝ դու տանջվում էիր քո մեղքերի շատությունից, դու մահվան էիր դատապարտված: Ես տեսա քո տխրությունը՝ արցունքներ, թախիծ, ցավ, կրակ ու պատիժ:
Ես հասկացա, որ քեզ սիրում եմ:
Սիրում եմ քեզ, թեկուզ այդպես էլ դու չհասկացար, թե ինչու համար ես այս աշխարհի ողջ ցավն եմ շտապում  ինձ վրա վերցնել, դեպի խաչ տանել:
Սիրում եմ քեզ, և միայն դա էր պատճառը այն դաժան օրվա:
Սիրում եմ քեզ, եթե անգամ իմ սերը անպատասխան է:  Այդ սերն ուժ տվեց, որ այդ օրը ես դիմանամ բոլոր տանանջանքներին, ու որ անգամ  մահին հաղթեմ, որպեսզի դու մահից ազատված լինես: Ես գիտեի, որ հաղթանակը սիրո մեջ է: Ամբոխը գոռում էր՝ աղմկում, իսկ ես ներում էի ու սիրում:
Այդ օրը ես մահացա: Կատարվեցավ:
Ոմանց փոխարեն ես դժոխք իջա, և մարդկանց համար երկինքը բացվեց:
Այդ օրվանից երկինքն ու երկիրը մոտ են, բայց կա մի անդունդ, որն ի վիճակի է բաժանել դրանք: Դա քո քայլն է դեպ Աստված: Մեկ քայլ ապաշխարհության և դու ներված ես: Դու հավատացիր ինձ և ես քեզ կողորմամ: Ես եմ քո արդարությունը: 
Գիտեմ, որ սատանան  փորձում է քեզ խաբել, դե հասկացիր՝ նա կատաղած է և դեռ կփորձի ավիրել այն ճշմարտությունը, որ քեզ հայտնեցի:
Ես գիտեմ, տեսնում եմ ներսիդ կասկածները, հպարտությունն ու խոչընդոտները: Բայց միևնույնն է ես շարունակում եմ սիրել և սպասել:
 Ա՛րի, մի վախեցիր:  Չ՞է որ դու այնքան թանկ ես ինձ համար:  Ես ներում եմ քեզ քո բոլոր մեղքերն ու սխալները: Ես քեզ տալիս եմ մի նոր  հնարավորություն, սկսիր գրել քո կյանքը այս մաքուր էջից: Հիմա ապրի՛ր, ապրիր առանց մեղքեր գործելու: Ապրիր ու հիշիր՝ Ես  միշտ քեզ հետ եմ: Տե՛ս, ես կենդանի եմ, Իմ սիրով լցվի՛ր, ապրի՛ր ու իմ սրբությամբ ողողված եղիր: Ապրի՛ր մենք այնքան պետք ենք մեկմեկու: Թող քո կյանքը այսուհետև ուրախությամբ լցվի: Ահա Ես պարզում եմ ձեռքս, ընդունիր այն, որպես Իմ սիրո նշան:
Գիտե՞ս, այս երկրի վրա շատ արցունքներ կան ու լացող սրտեր:
 Գն՛ա, գնա ու պատմիր նրանց իմ մասին՝ իմ զոհի մասին:
Տիրոջ գառնուկը՝ հեզ ու անարատ, մորթվեց, սպանվեց, բայց երրորդ օրը հարություն առավ, որպեսզի նրա արյունով փրկված լինի ամեն նրան հավատացողը:

Комментариев нет:

Отправить комментарий